«Όταν φοβάσαι, να μη φοβάσαι. Κι όταν δε φοβάσαι, να φοβάσαι». Έτσι έλεγε στο δημοτικό ο δάσκαλός μου. Ήταν η μοναδική συμβουλή που θυμάμαι να μας έδωσε ποτέ, το αγαπημένο του απόφθεγμα που ούτε έχω ξανακούσει από άλλο στόμα, ούτε έχω βρει σε άλλη γλώσσα. Ήταν μάλλον μια δική του φράση. Κι ήταν τελικά η καλύτερη φράση που έχω ακούσει ποτέ...
«Πως μπορεί να φτιάχνει δύο ολόκληρες προτάσεις μ’ ένα και μόνο ρήμα; Πως μπορεί με δύο θετικά και δύο αρνητικά, με όλη αυτή την αντίθεση και αντίφαση να βγάζει στο τέλος ένα νόημα; Και τι ακριβώς θέλει να πει;» Η φράση βασάνισε αρκετά το παιδικό μυαλό μου. Αλλά τελικά τα πράγματα είναι πολύ, μα πολύ απλά...
Όλα γίνονται όταν δεν τα περιμένεις. Όταν γύρω σου οργανώσεις, ελέγξεις και προβλέψεις, όσο σκληρά και να πασχίσεις, μόλις πάρεις μια βαθιά ανάσα και ηρεμήσεις λίγο, μόλις νιώσεις ότι όλα είναι πια καλά, τη στιγμή ακριβώς που σταματήσεις να ανησυχείς ή να φοβάσαι, τότε όλα αλλάζουν.
Παραδείγματα χιλιάδες, αλλά ας δούμε ένα από τα κυριότερα: Τώρα που η δυτική κοινωνία έφτιαξε γύρω της έναν κόσμο ασφαλή, με πολλά δικαιώματα για τον άνθρωπο ως μονάδα, με εργασιακές ευκαιρίες για τους περισσότερους, με άφθονα καταναλωτικά αγαθά, με συλλογική καταδίκη της βίας και του εγκλήματος και με ίαση ασθενειών που κάποτε αποδεκάτιζαν τον πληθυσμό, τώρα αρχίζουν να αλλάζουν όλα.
Μα όταν φοβόμασταν, όλους αυτούς τους αιώνες που ο άνθρωπος αγωνιούσε για το τέλος του κόσμου και έβλεπε «τον ουρανό να πέφτει στο κεφάλι του», όσο κοιμόταν και ξυπνούσε με το φόβο της Αποκάλυψης, με τον κατακλυσμό, με το τέλος του κόσμου αλλά κυρίως με τόσα πολλά προβλήματα απλής επιβίωσης...δεν έγινε τελικά τίποτα. Η Γη είναι ακόμα εδώ, ο άνθρωπος είναι εδώ, η ζωή είναι ακόμα εδώ. Φόβοι που δεν επαληθεύτηκαν. Τουλάχιστον μέχρι τώρα.
Τη φράση αυτή την κουβαλάω χρόνια μαζί μου. Σήμερα την μοιράζομαι μαζί σας. Σίγουρα πολλά παιδιά την άκουσαν από τα χείλη του δασκάλου μας Γεώργιου Παπανικολάου. Ελπίζω κι εκείνοι να τη θυμούνται και να βοήθησε τη ζωή τους όσο και εμένα. Ευχαριστώ δάσκαλε. Να ‘σαι πάντα καλά.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Τα Αργολικά" στις 21/5/2010
Share
δεν την είχα ξανακούσει τη συγκεκριμένη φράση, αλλά από δω κ στο εξής θα τη θυμάμαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήσωστός ο δάσκαλος..
σωστος! σωστοτατος! ευχαριστω που με διαβασες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήpolu kalo to post sou!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω Nells! ωραιο και το μπλογκ σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήswstos o daskalos!!!! great blog!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβαινω την σωστη εννοια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οταν δεν φοβασαι να φοβασαι?
Σ,ευχαριστω για την επισκεψη!
Καληνυχτα.
Γεια σου Angelina, καλος ε;
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Bitch! Εννοει οτι οταν δεν φοβασαι και δεν αγχωνεσαι για κατι, τοτε γινεται η βλακεια, τοτε παει κατι στραβα..για αυτο και συμβουλευει οτι τοτε πρεπει να φοβασαι, οταν εισαι αμεριμνος...καλυτερα;
το γεγονός ότι όλα γίνονται όταν δεν τα περιμένεις μου προκαλεί λίγο θλίψη γιατί όταν αυτό που θέλεις δεν έρθει στη ώρα του τότε γίνεται σαβούρα(κάπου το είχα διαβάσει!)...
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για αυτό που σου έλεγε ο δασκαλός σου είναιόντως πανέμορφο!!
http://fashionablylonely.blogspot.com/
τέτοιοι άνθρωποι με τέτοια λόγια αξίζουν να γίνονται δάσκαλοι!τυχερή ήσουν που άκουσες αυτήν την φράη μικρή και σε σημάδεψε!είναι όμορφη!
ΑπάντησηΔιαγραφή