Έρχονται τα Χριστούγεννα και θέλω να είμαι χαρούμενη! Ότι προβλήματα και τυχόν να έχω, τα παραμερίζω και περιμένω τις γιορτές για να: α) φάω καλά (έως πολύ καλά), β) να δω αγαπημένα πρόσωπα, γ) να πάρω πολλά πολλά δώρα (ακούτε φίλοι;) και φυσικά δ) να ακούσω χαρούμενα χριστουγεννιάτικα τραγούδια, που τ΄ακούς μόνο μια φορά το χρόνο!
Φέτος θέλω να είμαι πολύ χαρούμενη, θέλω να μπω ολόψυχα στο εορταστικό κλίμα ευτυχίας, αλλά που, δεν μ΄αφήνουν...όπου πάω και όπου βρεθώ, πετάγεται αυτό το πράσινο καρτούν, αυτό το διαβολάκι της τηλεόρασης. Ναι, ναι ξέρετε ποιο λέω, εκείνο το σπαστικό αρκουδάκι, με εκείνη την εκνευριστική φωνούλα, που νιαουρίζει ηλεκτρονικά και λέει κάτι χαζομάρες για καλά παιδιά, που τρώνε το παριζάκι τους...
Ξεκινήσαμε με τη διαφήμιση στην τηλεόραση, προχωρήσαμε στο ίντερνετ, μετά του καλάρεσε του Gummy bear και άρχισε να επισκέπτεται εκπομπές, να κυκλοφορεί σε CD και τέλος, να με αποτελειώσει με ήχους στα κινητά. Ήχους σε κινητά ε ν η λ ί κ ω ν , όχι παιδιών...
Αγανάκτησα, έκλεισα τηλεοράσεις, άλλαξα κανάλια, γκρίνιαξα, αλλά τίποτα, η επιδρομή είναι γεγονός. Μεγάλοι και μικροί, σε Ελλάδα και εξωτερικό, τραγουδάνε αυτό το τραγουδάκι που κοντεύει να φτάσει σε πωλήσεις τον Θεό Micheal Jackson…(λέμε τώρα). Χοροπηδάνε, χορεύουν, και το καταχαίρονται! Επίσης, η συγκεκριμένη μελωδία από το 2007 που κυκλοφόρησε, έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει άπειρα βιντεάκια στο διαδίκτυο. Μέχρι και στις εορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου Αθηναίων συμμετέχει. Και επιπλέον θέλουν να το κάνουν και ταινία. Δηλαδή τα νεύρα μου τσατάλια...Είπαμε να είμαστε αισιόδοξοι και να ακούμε το παιδί μέσα μας αλλά αυτό παραπάει! Αλλά, όχι, δε θα αφήσω ένα πράσινο, ψεύτικο αρκουδάκι να με τρελάνει! Πάω να πάρω το νέο του CD με χριστουγεννιάτικα τραγούδια, και, ή θα το σπάσω ή απλά...θα το χαρίσω στα ανιψάκια μου. Αφού δεν μπορώ να το αποφύγω, τουλάχιστον ας το χαρώ! Άσε που προχτές έπιασα και τον εαυτό μου να σιγοτραγουδάει «θα ‘μαι καλό παιδί...» Αλλά παριζάκι, σας το λέω, εγώ δεν πρόκειται να ξαναφάω.
Υ.Γ. Πριν από δύο εβδομάδες, στο ονειροπωλείο με τίτλο «Ένα κάστρο, μα τι κάστρο» έγραψα ότι ‘κανένας ξένος δεν αγάπησε το Άργος΄. Με χαρά παραδέχομαι ότι έκανα μεγάλο λάθος. Πολλοί ‘ξένοι’ με πλησίασαν και μου είπαν ότι αγαπάνε πολύ την πόλη και ότι έχουν βρει εδώ το μέρος που θέλουν να ζουν!
Πρώτη Δημοσίευση:
Εφημερίδα "Αργολικά" - Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009
Εφημερίδα "Αργολικά" - Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου